Jelenia Kopa

Jelenia Kopa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Bardzkie
Grzbiet Wschodni

Wysokość

747[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jelenia Kopa”
Ziemia50°26′52,14″N 16°45′28,84″E/50,447817 16,758011

Jelenia Kopa (niem. Hirschkoppe, 747 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w paśmie Gór Bardzkich, w Sudetach Środkowych.

Położenie[edit | edit source]

Wzniesienie położone jest w Sudetach Środkowych, w północno-wschodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na grzbiecie odchodzącym od Kłodzkiej Góry w kierunku południowo-wschodnim[1]. Wznosi się około 7,3 km na wschód od centrum Kłodzka.

Charakterystyka[edit | edit source]

Wzniesienie o małym, słabo zaznaczonym wierzchołku, mające postać wydłużonej kulminacji, o opadających stromo zboczach w kierunku zachodnim i wschodnim[1].

Wznosi się w masywie Kłodzkiej Góry, na południe od niej, jako niższa słabo zaznaczona kulminacja, w długim, głównym ramieniu Grzbietu Wschodniego, ciągnącym się od Kłodzkiej Góry w stronę Przełęczy Kłodzkiej. Położenie góry na południowo-wschodnim skraju Gór Bardzkich, pomiędzy Kłodzką Górą i wzniesieniem Grodzisko, czynią górę trudno rozpoznawalną w terenie. Szczyt stanowi zwornik dla małego bocznego ramienia odchodzącego od szczytu w kierunku południowo-wschodnim zwieńczonego wzniesieniem Borówczysko. Boczne ramię rozdziela górskie doliny źródliskowe potoków, Borówkowego Potoku i Kurkowego Wądołu, tworzących potok Grodzisko[1].

Budowa geologiczna[edit | edit source]

Zbudowane z dolnokarbońskich piaskowców szarogłazowych i łupków ilastych struktury bardzkiej[1].

Roślinność[edit | edit source]

Cały szczyt i zbocza porastają rozległe lasy, głównie świerkowe i świerkowo-bukowe z domieszką innych gatunków drzew liściastych[1]. Wschodnim i zachodnim zboczem poniżej szczytu przebiegają leśne dróżki.

Inne[edit | edit source]

Turystyka[edit | edit source]

Przez szczyt wzniesienia prowadzi szlak turystyczny:

Przypisy[edit | edit source]

  1. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 111. ISBN 83-85773-04-5.

Bibliografia[edit | edit source]